De tuin sneeuwt langzaam vol
De tuin sneeuwt langzaam volwerd geschreven op verzoek van het Nederlands Kamerkoor in opdracht van het Fonds voor de Scheppende Toonkunst.
Gepubliceerd door Donemus
De tuin sneeuwt langzaam vol
is gebaseerd op het gedicht Een natuurlijke straat
van Leonard Nolens (uit de bundel De gedroomde figuur
, Querido 1986).
Een natuurlijke straat (Leonard Nolens)
De tuin sneeuwt langzaam vol. Dit is een grote muziek
Van zoenende vlinders, diep uit het hoge nergens vandaan.
Het gras en de hagen staan in die zingende kleurloosheid
Te verdwijnen, de paden ontdekken hun zelfde bestaansmelodiek
In dit zachte z'n harde wit. -Een nauwelijks waaien vangt aan
Dat het oog beluistert, een hand die rustig de tekens verspreidt
In de lucht haar lege geschiedenis. Dit zaait lichte paniek
Van vluchtig gewiek bij het zijig gevleugelde: even, even gaan
In de ramen enorme gordijnen open, de maan verschijnt
Als het kijkende oor van een koordirigent, het zangdebiet
Uit den hoge valt stil in het gras, de hagen, de paden voortaan.
En alles wordt bijna een niets van verblindende openheid.