La guitarra
La guitarra
is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Federico García Lorca, de Spaanse dichter die leefde ten tijde van het Franco regime en die uiteindelijk ook is vermoord door dat regime.
In deze muziek vertolkt de gitaar het lijden van het Spaanse volk, dat altijd zal blijven vechten voor zijn vrijheid en zich niet de mond zal laten snoeren door het regime.
De gitaar stopt nooit met spelen, het is onmogelijk om hem het zwijgen op te leggen.
La guitarra
Empieza el llanto de la guitarra.
Se rompen las copas de la madrugada.
Empieza el llanto de la guitarra.
Es inútil callarla.
Es imposible callarla.
Llora monótona
como llora el agua,
como llora el viento sobre la nevada.
Es imposible callarla.
Llora por cosas lejanas.
Arena del Sur caliente
que pide camelias blancas.
Llora flecha sin blanco,
la tarde sin mañana,
y el primer pájaro muerto
sobre la rama.
¡Oh guitarra!
Corazón malherido por cinco espadas.
The guitar
Now starts the weeping of the guitar
with the broken glass of dawn.
The weeping of the guitar begins.
No use hushing it.
Impossible to stop it.
It cries monotonously
as cries the water,
as cries the wind over the snow wastes.
Impossible to hush.
It cries for things far away.
Sand of the warm South
yearning for white camelias
It cries arrow without aim
evening without the morrow,
and the first dead bird
in the branch.
Oh guitar!
Heart badly wounded by five swords.