GREEN

Voor Kamerkoor met groot ensemble
GREEN werd geschreven voor het ASKO kamerkoor met groot ensemble, in het kader van het project I banned the color green.
Gepubliceerd door Donemus

Colorless green ideas sleep furiously

Ik schreef GREEN voor het ASKO kamerkoor met groot ensemble in het kader van het project 'I banned the color green'. Het stuk is bedoeld als de slotcompositie van het project, dat werd uitgevoerd tijdens het Internationaal Gitaar Festival Zwolle in 2008.

Ik heb mij bij het componeren van de muziek laten inspireren door de beeldende kunstwerken die ik november 2007 ontving. Het betrof daarbij in een geval een installatie met 5 tv's die naar de grond gericht waren, zodat de kijker alleen een geflakker kan zien van het beeld dat op iedere tv wordt uitgezonden. In eerste instantie gaf dat beeld me het gevoel van moeizame, zo niet betekenisloze communicatie. Ik zag een soort morse-seinen van de ene tv naar de andere, punt-punt-streep, streep-punt-streep enz. Dat morse-seinen is een van de kern-ideeen van het stuk geworden. Je ziet/hoort het bijvoorbeeld direct aan het begin al in de strijkers en de blazers en later ook in het koor.

Een ander uitgangspunt bij het componeren was het idee van betekenisloosheid. Ook dat idee kwam voort uit bovengenoemd kunstwerk met de tv's. Ik wilde een stuk maken waarin een muzikaal verhaal zou kunnen worden verteld met daarin alle emoties die eigen zijn aan een taal. Maar dan zonder dat de woorden die noodzakelijkerwijs door het koor gezongen/gesproken worden ook nog eens, dubbelop, een betekenis toevoegen. Muziek kan op zichzelf al voldoende betekenis genereren, zijn eigen verhaal vertellen. Misschien is dat voor iedere luisteraar een ander verhaal, dat maakt het des te spannender. Ik wilde alleen dat verhaal vertellen.

Koormuziek componeren zonder tekst wordt echter toch wat moeizaam... Daarom ben ik op zoek gegaan naar betekenisloze tekst en vond uiteindelijk de volgende zin: Colorless green ideas sleep furiously. De zin werd bedacht door Noam Chomsky, die ermee wilde aantonen dat het mogelijk was om een betekenisloze tekst te maken die toch grammaticaal juist was.

Het hele stuk, 15 minuten lang, heb ik alleen deze ene zin gebruikt als tekst in allerlei variaties en woord-volgordes.